องความรู้ทางด้านนาฏศิลป์ (เชิดฉิ่งเบญกาย)

รำเดี่ยว-ชุดเชิดฉิ่งเบญกาย

     เชิดฉิ่งเบญกาย เชิดฉิ่งเป็นเพลงหน้าพาทย์ใช้สำ หรับการเหาะไปในอากาศของผู้มีอิทธิฤทธิ์ เชิดฉิ่ง เบญกายเป็นการแสดงชุดหนึ่งที่อยู่ในโขนเรื่องรามเกียรติ์ ตอนนางลอย หลังจากเบญกายได้รับพระราชบรรหารจากทศกัณฐ์ จึงเหาะไปในอากาศจนมาถึงเขาเหมติรันนางเบญกายจึงได้แปลงกายเป็นนางสีดาทำตายลอยน้ำไปยังพลับพลาของพระรามตามอุบายของทศกัณฐ์

องความรู้ทางด้านนาฎศิลป์(วิยะดาทรงเครื่อง)

รำเดี่ยว-วิยะดาทรงเครื่อง

     วิยะดาทรงเครื่องเป็นการรำเดี่ยวชุดหนึ่งในละครในเรื่องอิเหนาตอนลมหอบนางวิยะดาเป็นบุตรีของท้าวกุเรปันและนางประไหมสุหรีเป็นน้องสาวของอิเหนาครั้นเมื่ออิเหนาลักพาตัวนางบุษบาไปไว้ในถ้ำแล้วอิเหนาจึงบุษบาไปแก้สงสัยเรื่องที่อิเหนาลอบวางเพลิงที่เมืองดาหาเพื่อใช้เป็นอุบายลักพานางบุษบาออกจากเมืองโดยพานางวิยะดาพระขนิษฐามาด้วยก่อนที่จะออกเดินทางมากับพระเชษฐานั้นนางวิยะดาได้ทำการลงสรงทรงเครื่อง ซึ่งเป็นลีลาการร่ายรำในแบบละครในที่งดงาม

ย้อนรอยประวัติศาสตร์ พระนครศรีอยุธยา

พระนครศรีอยุธยา

     อาณาจักรกรุงศรีอยุธยา นับเป็นราชธานีต้นกำเนิดของประเทศไทย ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์บ่งชี้ว่าได้รับการสถาปนาขึ้นราวปี พ.ศ. 1893 โดยตั้งอยู่บริเวณที่ราบลุ่มริมแม่น้ำเจ้าพระยา และแม่น้ำป่าสัก มีพระมหากษัตริย์องค์แรกผู้สร้างเมืองคือ พระเจ้าอู่ทอง หรือ สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1

ศิราภรณ์

ศิราภรณ์

ศิราภรณ์หรือเครื่องประดับมาจากคำว่า "ศีรษะ” และ“ อาภรณ์” หมายความถึงเครื่องประดับสำหรับใช้สวมใสศรษะเช่นชฎามงกุฎซึ่งเป็นชื่อเรียกเครื่องประดับศีรษะละครตัวพรมที่มีวิวัฒนาการมาจากการโพกผ้าของพวกชฏิลขฏาที่ใช้ในการแสดงโขนละครในปัจจุบันช่างผู้ชำนาญงานมักจะนิยมทำเป็นแบบมีเสี้ยว ๒ ชั้นมีกรอบหน้ากรรเจียกจรติดดอกไม้ทัดดอกไม้ร้านประดับตามขั้นเชิงบาตรซึ่งลักษณะของขฏานี้เป็นการจำลองรูปแบบมาจากพระชฎาของพระมหากษัตริย์ในสมัยรัตนโกสินทร์